Για πολλοστή φορά την περασμένη Κυριακή με βρήκαν φιλόζωοι να περιφέρομαι στους δρόμους του Γαλατσίου, όπου και μένουν οι ιδιοκτήτες  μου, επιστρέφοντάς με σε αυτούς. Πότε επιτέλους θα καταλάβουν οι άνθρωποι ότι δεν είμαι χαζός για να χάνομαι συνέχεια, αλλά απλά φεύγω από το σπίτι γιατί δεν αντέχω;

Θυμάμαι πρώτη φορά έφυγα πέρσι τα Χριστούγεννα, μια ημέρα αφότου οι άνθρωποί μου θεώρησαν πως είναι αστείο να μου φορέσουν πουλοβεράκι και σκούφο Άγιου Βασίλη. Δεν μου φτάνει τόσο τρίχωμα, χρειάζομαι και πουλοβεράκι για να βγάλω τη μπέμπελη. Σηκώθηκα κι έφυγα και λίγες ώρες μετά με βρήκε αυτή η ξινή η γειτόνισσα να αράζω στο πάρκο και με γύρισε πίσω. Από τότε έχω φύγει πολλές φορές και συνέχεια κάποιος βρίσκεται να με γυρίσει πίσω.

Που πρέπει να πάω πια για να μη βρούνε, μέχρι την Εκάλη είχα φτάσει το καλοκαίρι και πάλι με γυρίσανε πίσω. Αρχικά απορούσα πως γίνεται να με επιστρέφουν ακόμα και άσχετοι άνθρωποι τους οποίους δεν είχα ξαναμυρίσει ποτέ στη ζωή μου. Τελικά την απορία μου έλυσε ένα λυκόσκυλο που ζει στους δρόμους τα τελευταία 4 χρόνια και μου εξήγησε ότι για όλα φταίνει οι αφίσες που λένε ότι χάθηκα και προσφέρουν αμοιβή για να με επιστρέψουν. Κάτι είχε πάρει το μάτι μου αλλά νόμιζα ότι απλά κολλάνε τις φωτογραφίες μου στους δρόμους γιατί είμαι όμορφο σκυλί. Αφήστε που θεωρώ εξευτιλιστικό ότι η αμοιβή που προσφέρουν είναι 100 ευρώ, τόσο με κοστολογούν; Τόσα αξίζω εγώ γι'αυτούς;

Ειλικρινά δεν ξέρω πια τι άλλο να κάνω για να καταλάβουν ότι δεν θέλω να μένω πια εκεί. Έχω κάνει την ανάγκη μου σε κάθε δωμάτιο του σπιτιού, τους έχω δαγκώσει όλους, έχω σκίσει μαξιλάρια και καναπέδες κι ακόμα με ζητάνε πίσω και κάθε φορά που με γυρνάνε βάζουν και τα κλάματα. Εγώ θα έπρεπε να βάζω τα κλάματα κανονικά! Μου φαίνεται μόλις ξαναφύγω θα πάρω αεροπλάνο και θα πάω σε άλλη χώρα.

Μέχρι τότε, άνθρωποι, μια χάρη σας ζητάω! Αν με δείτε πουθενά έξω, δεν χάθηκα, έφυγα, αφήστε με ήσυχο!

---

Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.