Τη γνώμη μου για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου την ξέρετε. Έχω βαρεθεί αυτή την καραμέλα, αφού κανείς δεν πέθανε μέσα στο Πολυτεχνείο και προφανώς λόγω κάποιας σύμπτωσης, έτυχε κάποιοι συμπολίτες μας να πεθάνουν εκείνες τις ημέρες στις γύρω γειτονιές.

Όμως ειλικρινά, σας ερωτώ. Αντί να ασχολούνται με αυτά που ενδιαφέρουν πραγματικά τους Έλληνες ασχολούνται με πράγματα που δεν αφορούν κανέναν παρά μόνο τον μικρόκοσμό τους. Δηλαδή σήμερα στην Ελλάδα πόσοι πιστεύετε από τους 100 συμπολίτες μας άμα τους ρωτήσουμε ενδιαφέρονται για τους νεκρούς του Πολυτεχνείου, όταν ένα βαρέλι φέτα έχει φτάσει σε τέτοιες τιμές;

Λοιπόν, ας συνέλθουμε κι ας ασχοληθούμε με τα πραγματικά μας προβλήματα, κι ας μην ξεχνάμε ότι τουλάχιστον τότε, κοιμόμασταν με ανοιχτά τα παράθυρα και υπήρχε ασφάλεια.

Φτάνει πια με την προπαγάνδα και τη μικροπολιτική. Η χώρα έχει ανάγκη από άλλα πράγματα, ευτυχώς όχι δρόμους, γιατί φτιάχτηκαν τότε αρκετοί. Συνέλθετε.

---

Το Ήταν να μη γίνει η αρχή: Η δεκαετία 2011-2020 από το Κουλούρι κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Αίολος.