Λίγο μοσχαράκι, λίγο κοτόπουλο, λίγη σπαλομπριζόλα, λίγο αρνάκι, λίγο κοντοσούβλι, λίγο κότσι, λίγη συκωταριά, λίγο παϊδάκι, λίγο κεμπάπ, λίγο κοτομπέικον, λίγο χοιρινό, λίγος γύρος και μερικά λουκάνικα να παίζουν στη μέση.

Ας είμαστε σοβαροί. Αν θέλουμε, καθιερώνουμε και ημέρα για τους δράκους του Αγίου Γεωργίου, με τους πιστούς να προσκυνάνε φλογοβόλα τέρατα και κανείς δεν θα πει κουβέντα. Ημέρα αγέννητων παιδιών λοιπόν, ο Θεός ο ίδιος μας έδωσε εντολή να την καθιερώσουμε.

Καλά τα κουλί φράουλας και οι μους βακαλάου αλλά τι θα γίνει με τη γραμμή του Αττίλα, τους Τούρκους εποίκους και την αμφισβήτηση της κυπριακής ΑΟΖ;

Γιατί δεν επισκέφτηκε και τους υπόλοιπους πλανήτες, για ποιο λόγο δεν επέλεξε εξωγήινους μαθητές και δεν σταυρώθηκε και στην επιφάνεια του Άρη; Θέλετε να πείτε ότι ο Χριστός μας ήταν ρατσιστής και επέλεξε μόνο το ανθρώπινο είδος; 

Αφήστε μας ήσυχους, έχουμε και την πασχαλινή καμπάνια διαφημίσεων να σκεφτούμε. Και σας διαβεβαιώ ότι καθόμαστε και την σκεφτόμαστε και τις Κυριακές και το αποτέλεσμα θα σας εκπλήξει. Ας αφήσουμε λοιπόν τις απεργίες, κάθε χαμένη ημέρα δουλειάς πρέπει να αναπληρωθεί.

Ε λοιπόν το βρήκα μέτριο, με τρύπες στην πλοκή. Πόσο πιο απλά θα είχαν γίνει όλα αν ο Τζόκερ προσπαθούσε να βάλει μια βόμβα στα γραφείου του καναλιού που δούλευε ο Ντε Νίρο, εκείνη έσκαγε στα χέρια του και έτσι η αστυνομία τον έπιανε και έβρισκε πάνω του όλα τα στοιχεία που αποδείκνυαν ότι εκείνος είχε κάνει τους φόνους στο μετρό.

Στα αποδυτήρια μετά τη νίκη επί των Αργεντινών, υπήρξε προβληματισμός. Μια βουβαμάρα θα έλεγα. Κι αυτό γιατί και πάλι υπήρξαν Έλληνες που μας αμφισβήτησαν και μας αποκάλεσαν άχρηστους, προκλητικούς και κλέφτες. Κι όπως ξέρετε, τίποτα δεν έχει σημασία, καμία παγκόσμια διάκριση και αναγνώριση, αν δεν σε παραδεχτούν οι Έλληνες.