Υπομονή, μερικά μηνάκια ακόμα και όλα θα φτιάξουν. Να κάτσετε σπίτι, να κάνετε και οικονομία, να μην πατάτε και το γκαζόν στην Ομόνοια και τα φορτώνουμε μετά στις κάμπιες. Έλα βρε παιδιά. Ωριμάστε πια. Μην είστε τέτοιοι.

Κυρίως, θα την φορέσω για να μην με καταλαβαίνουν οι συμμαθητές μου τα πρωινά που με φέρνουν οι γονείς μου, μπας και τους ακούσουν να λένε τις βλακείες ότι ο ιός δεν υπάρχει και οι μάσκες είναι συνωμοσία για ελέγχουν τα παιδιά μας.

Τι να γίνει ρε παιδιά δηλαδή, ευκολάκι είναι, Καραμπάχ από ημίχρονο, αν θυμάμαι είχε παίξει και με τον ΠΑΟΚ κάποτες και ήταν καλά δουλεμένο σύνολο. Την Ναγκόρνο πάλι, ούτε που την έχω ακούσει ξανά. 

Με κλειστά τα σύνορα, όπως την ονειρευόμαστε, χωρίς να μπορούν να έρθουν ξένοι και με τα Ελληνόπουλα να μην μπορούν να φύγουν για άλλα μέρη. Και ξαφνικά, σε λίγες μέρες, τα σύνορα θα ανοίξουν ξανά.

Αφήστε μας ήσυχους, έχουμε και την πασχαλινή καμπάνια διαφημίσεων να σκεφτούμε. Και σας διαβεβαιώ ότι καθόμαστε και την σκεφτόμαστε και τις Κυριακές και το αποτέλεσμα θα σας εκπλήξει. Ας αφήσουμε λοιπόν τις απεργίες, κάθε χαμένη ημέρα δουλειάς πρέπει να αναπληρωθεί.

Ε λοιπόν το βρήκα μέτριο, με τρύπες στην πλοκή. Πόσο πιο απλά θα είχαν γίνει όλα αν ο Τζόκερ προσπαθούσε να βάλει μια βόμβα στα γραφείου του καναλιού που δούλευε ο Ντε Νίρο, εκείνη έσκαγε στα χέρια του και έτσι η αστυνομία τον έπιανε και έβρισκε πάνω του όλα τα στοιχεία που αποδείκνυαν ότι εκείνος είχε κάνει τους φόνους στο μετρό.

Στα αποδυτήρια μετά τη νίκη επί των Αργεντινών, υπήρξε προβληματισμός. Μια βουβαμάρα θα έλεγα. Κι αυτό γιατί και πάλι υπήρξαν Έλληνες που μας αμφισβήτησαν και μας αποκάλεσαν άχρηστους, προκλητικούς και κλέφτες. Κι όπως ξέρετε, τίποτα δεν έχει σημασία, καμία παγκόσμια διάκριση και αναγνώριση, αν δεν σε παραδεχτούν οι Έλληνες.