Όλοι θα ακούσατε ή θα διαβάσατε για τον προπηλακισμό εμού και της συζύγου μου προχθές το βράδυ στα Εξάρχεια από μια μικρή ομάδα παιδιών με συσσωρευμένη οργή και θολή κρίση. Άλλωστε πέρασα ολόκληρη τη χθεσινή ημέρα να διηγούμαι την εμπειρία μου σε δημοσιογράφους έντυπων, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών μέσων.

Στα Εξάρχεια πήγα πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1982 και τα ερωτεύτηκα αμέσως. Τριάντα χρόνια τώρα διαβάζω το βιβλίο μου τα απογεύματα στα παγκάκια της πλατείας και αγοράζω συμπληρώματα διατροφής από το φαρμακείο του κυρ Μανώλη στην Μπενάκη. Δεν πρόκειται να σταματήσω να πηγαίνω στη λαϊκή της Καλλιδρομίου -την πιο όμορφη της Αθήνας- για φρέσκες ντομάτες, βότανα, κινόα, γκουαρανά και ανανάδες, μόνο και μόνο επειδή τώρα έχω γίνει υπουργός.

Δηλαδή τι είναι η ζωή του υπουργού αν δεν μπορεί να περπατήσει ανάμεσα στους πάγκους της λαϊκής, δίπλα στους συμπολίτες του, τσιμπώντας φράουλες από τα καλάθια και παζαρεύοντας την τιμή του γκότζι μπέρι με τον έμπορο; Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είναι κοντά στο λαό, ζει και αναπνέει στις λαϊκές αγορές ανάμεσα στα πεπόνια και τα καρπούζια.

Μίλησα με τα παιδιά που στράφηκαν εναντίον μου και τους εξήγησα μέσα από διάλογο τις θέσεις και τις απόψεις μου. Νομίζω ότι μετά τη συζήτησή μας κάθε αρνητικό συναίσθημα εξανεμίστηκε, αν και από την πλευρά μου ήμουν προετοιμασμένος να δεχθώ τα χτυπήματά τους γυρνώντας και το άλλο μάγουλο. Ύστερα χωρίσαμε σαν φίλοι που ξέρουν ότι μάλλον θα περάσει καιρός προτού ξανασυναντηθούν.

Βέβαια υποσχέθηκα σε δύο από αυτούς να τους πάω μια βόλτα με τη μοτοσυκλέτα μου και μου έδωσαν τα τηλέφωνά τους για να κανονίσουμε. Για να είμαι ειλικρινής όμως, δεν νομίζω να τους πάρω.

Όλα αυτά δεν θα είχαν κανένα νόημα χωρίς τη γυναίκα που φωτίζει τις φωτογραφίες μου στο μπαλκόνι την ώρα που πέφτει ο ήλιος, την κοπέλα που με κάνει να κοιτάζομαι στον καθρέφτη το πρωί όταν ξυπνώ. Δανάη, σε αγαπώ.

---

Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.