Για ακόμη μία φορά, έδειξα το μεγαλείο της ψυχής μου, δίνοντας συγχώρεση και άφεση αμαρτιών στον δημότη που είχε το θράσος να με βρίσει.
Έκανε ένα λάθος, το μετάνιωσε, είχε την ατυχία να προσγειωθεί πάνω στο χέρι μου, προχωράμε. Δεν κρατάω κακίες. Και για να αποδείξω ότι δεν κρατάω κακίες, είμαι αποφασισμένος να συγχωρήσω ακόμη κι αυτόν τον φλώρο, τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, αρκεί να μου κάνει μια χάρη.
Θα ήθελα να γράψει ένα κομμάτι για μένα. Για τη ζωή μου, για τα έργα μου, για το μεγαλείο της ψυχής μου. Ας είναι και φλώρικο, δε με πειράζει, θα το διορθώσουμε. Θα είναι ένα ωραίο δώρο για μένα, ενόψει της τρίτης μου θητείας στο δήμο του Βόλου και ένα ωραίο σάουντρακ για να ρίχνω σφαλιάρες στους εχθρούς μου.
Αλκίνοε, αν το κάνεις αυτό, νερό και αλάτι. Κι όπως έχεις δείξει, το θέμα του νερού σε απασχολεί ιδιαίτερα.
Το Ήταν να μη γίνει η αρχή: Η δεκαετία 2011-2020 από το Κουλούρι κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Αίολος.
Απόψεις
Στην Ελλάδα που ο νοικοκύρης κοιμόταν με τα παράθυρα ανοιχτά, είχε εμπιστοσύνη στην ασφάλεια και στους θεσμούς και φρόντιζε να καταδώσει όποιον δεν συμφωνούσε. Στην Ελλάδα που είχε δρόμους, είχε αρχές και είχε τη φλόγα του φοίνικα.