Με ρωτάει πολύς κόσμος γιατί επέλεξα να πάρω αυτήν την εποχή την πρωτοβουλία να αναγνωρίσω την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Μα αγαπητοί μου, οι λόγοι μερικές φορές είναι πιο απλοί απ' όσο δείχνουν.
Είναι φορές βλέπετε, που για να λυθεί ένα δύσκολο πρόβλημα όπως το μεσανατολικό πρέπει να σκεφτείς «άουτσαϊντ δε μποξ», και αυτό ακριβώς έκανα. Με ρώτησε ο δεκάχρονος γιος μου ένα ήσυχο απόγευμα στον Λευκό Οίκο: «Μπαμπά, πού μπορούμε να αλλάξουμε την πρωτεύουσα μιας χώρας;». Του απάντησα πως οι δημοκρατικές χώρες δεν τα κάνουνε αυτά σε άλλες χώρες, αλλά τον είδα στεναχωρημένο και αποφάσισα να μην του χαλάσω το χατίρι.
Έτσι, ξεκινήσαμε να ρίχνουμε βελάκια στο χάρτη για να διαλέξουμε χώρα. Και τότε ήταν που μου ήρθε η φαεινή ιδέα, όταν το βελάκι έπεσε πάνω στην Ιερουσαλήμ. Μάλλον τυχεροί θα πρέπει να αισθάνονται οι Παλαιστίνιοι, θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η Αντίς Αμπέμπα ή το Κέιπ Τάουν στην θέση τους. Το Τελ Αβίβ πάλι, μπορούμε να το κάνουμε σαν την Θεσσαλονίκη, συμπρωτεύουσα, που δεν σημαίνει τίποτα, αλλά θα μετριάσει λίγο την αντίδραση των Αράβων. Όλα τα έχω σκεφτεί. Θέλω απλά να με εμπιστεύεστε, για όλα έχω ένα σύστημα.
Εκτός αν θέλετε αντί για βελάκια να αρχίσω να εκτοξεύω άλλα πράγματα πάνω στις χώρες σας. Καλά το φαντάστηκα.
Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.
Απόψεις
Ε λοιπόν, η κηδεία του Πάπα στο Βατικανό, μπαίνει άνετα στο top 5 των τελετών που έχω παρακολουθήσει δια ζώσης. Η ατμόσφαιρα, η κατάνυξη, το κοινό, δεν σήκωσα καν το κινητό για να βγάλω στόρι, ήμουν 100% συγκεντρωμένος σε όσα συνέβαιναν εκεί.