Μία νέα σελίδα στην ιστορία της χώρας και της παράταξης ξεκίνησε να γράφεται και είμαστε βέβαιοι ότι ο λαός θα εμπιστευτεί το καινούριο. Εμείς θα βαράμε το ντέφι και οι αγορές θα χορεύουν, θα σκίσουμε τους λογαριασμούς της ΔΕΗ μόλις εκλεγούμε.

Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση. Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης.

Στεκόμαστε σθεναρά στο πλευρό όσων υποφέρουν, είτε λόγω της φτώχειας και της ακρίβειας, είτε λόγω των ιμπεριαλιστικών πολέμων (εκτός φυσικά κι αν ο επιτιθέμενος είναι η Ρωσία, όπως έγραψα παραπάνω, η ίδια λογική καλύπτει και αυτή την περίπτωση, αλλά δεν θα ήθελα να επεκταθώ περισσότερο εδώ).

Ρίξτε πάλι λάσπη, να δούμε τι θα μείνει. Επειδή δεν μου δίνεται συχνά δημόσιος λόγος, αφού ως γνωστόν τα κανάλια με πολεμάνε, θα τα πω όλα εδώ. Ε λοιπόν, η αριστερά δεν ευθύνεται μόνο για την αύξηση στο ρεύμα μας.

Αν είναι μερακλήδες, μπορούν να πάρουν τα υλικά και να φτιάχνουν ντολμαδάκια για μέρες σπίτι τους. Αν δώσεις ένα ψάρι σ' έναν άνθρωπο, θα φάει μια φορά. Αν τον μάθεις να ψαρεύει, θα τρώει σ' όλη του τη ζωή άλλωστε. 

Συγγνώμη, με συγχωρείτε δηλαδή, μπορούν να συγκριθούν κάτι καινούργια χριστουγεννιάτικα με παλιά κλασικά σαν το Sorry, excuse me; Ή συγκρίνουμε το τραγούδι με τις ρόδες του λεωφορείου με κάτι επανεκτελέσεις με συνθεσάιζερ;

Τόσα χρόνια μετά, εντάξει, τα καταφέρατε,  έχω αρχίσει να πείθομαι πως τελικά ήμουν λιγάκι φλώρος, κάπως λαπάς. Δηλαδή εντάξει να πάθω καμία θλάση, κανένα τράβηγμα, κάποιον άλλο τραυματισμό, αλλά εγώ πήγα και πέθανα και δεν μπορείτε να με αφήσετε στην ησυχία μου. Εκεί, να μου το τρίψετε στη μούρη, με στόριζ, ποστς και αφιερώσεις.