Βλέπω με απογοήτευση ότι για ακόμη μία φορά τα έχετε βάλει με τον Γιώργο Μπαρτζώκα, έναν από τους αγαπημένους μου προπονητές μπάσκετ, τον οποίο έχω βοηθήσει πολλές φορές με τον τρόπο μου.
Μέχρι και εξώφυλλο σε εφημερίδα έγινε η συνήθεια που έχει να βρίζει εμένα ή τον γιο μου σε κάποιο λάθος παίκτη του ή σε μια άσχημη στιγμή της ομάδας του. Εντάξει, ώρες-ώρες ίσως όντως το παρακάνει, όμως η αλήθεια είναι ότι για το συμβάν της Παρασκευής, του δίνω δίκιο.
Κι εγώ όταν είδα τη βλακεία του Γιαννούλη του Λαρεντζάκη, νευρίασα και έβρισα τον γιο μου, οπότε δεν έκανε πια και κάτι τραγικό. Τελευταία άλλωστε έχει πέσει λίγο ο συγκεκριμένος παίκτης και δεν μπορώ να παρεξηγήσω κανέναν.
Όλα καλά με τον Γιώργο, μάλιστα του προτείνω την επόμενη φορά που θα νευριάσει, να τα βάλει με μένα και να αφήσει τον μικρό απ' έξω. Εγώ πάντως τον στηρίζω μέχρι τέλους.
Το Ήταν να μη γίνει η αρχή: Η δεκαετία 2011-2020 από το Κουλούρι κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Αίολος.
Απόψεις
Στην Ελλάδα που ο νοικοκύρης κοιμόταν με τα παράθυρα ανοιχτά, είχε εμπιστοσύνη στην ασφάλεια και στους θεσμούς και φρόντιζε να καταδώσει όποιον δεν συμφωνούσε. Στην Ελλάδα που είχε δρόμους, είχε αρχές και είχε τη φλόγα του φοίνικα.