Θα ήθελα να χαιρετίσω και να συγχαρώ τον συνάδελφο καλλιτέχνη Άρη Σερβετάλη για το θάρρος και τη μαγκιά του.

Φτάνει πια με τους διαχωρισμούς, φτάνει με το διχασμό, φτάνει με την καταπίεση του εμβολίου. Κόπτονται όλοι ξαφνικά για το καλό του θεάτρου, επειδή δεν θα ανέβει λέει ο ρινόκερος.

Καταρχάς, πόσο πειστικός ήταν ο Σερβετάλης σαν ρινόκερος, που ήταν μισή μπουκιά εξαρχής; Και στο τέλος τέλος, σιγά που θα μου λείψει ένα έργο για τη ζωή ενός ρινόκερου, βαρέθηκα πριν καν πάω.

Αν θέλω να δω ρινόκερο, θα πάρω τα παιδιά μου και θα τα πάω σε έναν ζωολογικό κήπο, να δούνε έναν αληθινό ρινόκερο, όπως τον έκανε ο Θεός.

Τώρα σας αφήνω, γιατί πρέπει να ετοιμάσω μία νέα μελέτη, ωστόσο τα λέμε το Σαββατοκύριακο σε κάποιο ζωολογικό πάρκο.

Το Ήταν να μη γίνει η αρχή: Η δεκαετία 2011-2020 από το Κουλούρι κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Αίολος.