Έχω ταξιδέψει σε κόκπιτ αεροπλάνων, έχω βρεθεί σε γέφυρες πλοίων (και πολεμικών), έχω μπει στον ηλεκτρικό, με τον οποίο έκανα άλλωστε και την αγαπημένη μου διαδρομή μέχρι σήμερα. Ομολογώ ωστόσο πως σε υποβρύχιο δεν έχω μπει ακόμα.

Παρακολουθούσα στις αρχές της εβδομάδας την τελετή καθέλκυσης του υποβρυχίου Πιπίνος και ομολογώ ότι ζήλεψα. Το έβλεπα να βυθίζεται στα νερά της Σαλαμίνας και με έπιανε το γαμώτο. Εγώ γιατί να μην μπω δηλαδή σε ενα υποβρύχιο, γιατί να μην πάω μια βόλτα στο βυθό των υπέροχων θαλασσών μας; Ποιός ξέρει τι ανεξερεύνητα μυστικά κρύβει το βασίλειο του βυθού; Σπάνια είδη ψαριών, χταπόδια, ναυάγια πλοίων! Θα ήταν ονειρεμένο να τα δω όλα αυτά από απόσταση αναπνοής.

Όταν ήμουν μικρός παρακολουθούσα με μανία ταινίες όπως τα «20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα», «το κυνήγι του Κόκκινου Οκτώβρη» και «Το υποβρύχιο U-571» και φανταζόμουν να είμαι ανάμεσα στους πρωταγωνιστές. Οραματιζόμουν τον εαυτό μου καπετάνιο, να παρακολουθώ τις εξελίξεις από το φινιστρίνι και να δίνω διαταγές! Πυρ, πρόσω ολοταχώς, αλτ! Πλέον μπορώ να τα ζήσω όλα αυτά, έστω και για πέντε λεπτά, αρκεί να με αφήσουν να παω κι εγώ μια βόλτα με τον Πιπίνο. Μακάρι να ήταν ακόμα πρωθυπουργός ο ξάδερφός μου, θα ήταν όλα πολύ ευκολότερα. Έστω κι έτσι, θα ζητήσω μια χάρη από τον κ. Σαμαρά και ελπίζω να με αφήσει. Υπόσχομαι πως θα είμαι ήσυχος και θα βγάλω τα παπούτσια μου πριν μπω στο υποβρύχιο.

Αν πάλι αρνηθούν το αίτημά μου, ισώς χρειαστεί να αγοράσω ένα δικό μου υποβρύχιο, αρκεί να εξασφαλίσω ένα μικρό κρατικό κονδύλι. Φαντάζομαι δεν χρειάζεται να έχω πινακίδες και άδεια οδήγησης για το υποβρύχιο, σωστά;

---

Ο Τιτανομέγιστος Καζαμίας «Το Κουάρκ» Κουλουριού και Κουραφέλκυθρου κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από την Jemma Press.